We zijn weer terug in Nederland!
Na een lange vlucht werden we (om 6.00u 's ochtends, haha) op Schiphol enthousiast opgewacht door onze ouders en enkele broers/zussen. Al bij de bagageband werden we toegezwaaid en toen we de hal binnen kwamen, bleek er een groot spandoek te hangen versierd met zwarte, gele en rode ballonnen. Dikke knuffels, omhelzingen en gejuich. Wat een welkom. Ik ben best wel blij weer terug te zijn, omdat één en ander natuurlijk iets anders gelopen is dan verwacht. Papa en mama waren er allebei en zij hadden mij gemist (ik hen ook). Mama had natuurlijk, volgens traditie, een rood-wit-blauw spandoekje bij zich. Onderweg naar huis natuurlijk al veel verteld en even gestopt bij een "fastfoodketen" om een lekkere hamburger (we hadden al die tijd geen vlees gegeten) als ontbijt te nemen. Mijn wond geneest goed en de pijn is zo als weg. Thuis Barkas (onze hond) uitgebreid geknuffeld en bij de koffie een welkomstaart gegeten. Het gewon leven kan weer beginnen.
Na een lange vlucht werden we (om 6.00u 's ochtends, haha) op Schiphol enthousiast opgewacht door onze ouders en enkele broers/zussen. Al bij de bagageband werden we toegezwaaid en toen we de hal binnen kwamen, bleek er een groot spandoek te hangen versierd met zwarte, gele en rode ballonnen. Dikke knuffels, omhelzingen en gejuich. Wat een welkom. Ik ben best wel blij weer terug te zijn, omdat één en ander natuurlijk iets anders gelopen is dan verwacht. Papa en mama waren er allebei en zij hadden mij gemist (ik hen ook). Mama had natuurlijk, volgens traditie, een rood-wit-blauw spandoekje bij zich. Onderweg naar huis natuurlijk al veel verteld en even gestopt bij een "fastfoodketen" om een lekkere hamburger (we hadden al die tijd geen vlees gegeten) als ontbijt te nemen. Mijn wond geneest goed en de pijn is zo als weg. Thuis Barkas (onze hond) uitgebreid geknuffeld en bij de koffie een welkomstaart gegeten. Het gewon leven kan weer beginnen.